Ataş

Ataş

sus! bu_n. asıl

ifrat! her ölüm

nisyan yüzüne/ ve de:

ki ölüme nisyan yüzüm

ve adın! adın ölümüme

nisyan aşk: yürümek

hep acıya.hep acı ya

iltica – bu tefrit!

konuş!ma neyin cemi

böyle dudak-larında

kav kav sav ruk çöl

haris gözler:in deki

nârı dağıtan karanlık

mı kesret! çoktan

pusmuş kefenine

nasıl da uzun

up_uzun tek haşiye:

şehvet! hep zeval

zeval eriyen muamma

ve bir mengene mi

ruhuma. sen söyle!

zahirimi batınına

böyle alev alev

iliştiren ne

aşk aşk diye tuttur!

-ma/gaç çöle: mevt.

mevt dindir sin ta

butun e.tindeki

harareti/ her günaha

tevbeyi mıhla yan! od:

Nisa,27/ Nisa,27.acz

acz giyin!-diğim fi

-yakalı bir zillet:

bu nakıs kefen/fenâ!

hem de çok. ten ha

eloğlu ne bilsin

bu yalnızlık ölümün

bal gibi de ölümün

süte düşen ak saç

gibi. hem de:

ki toprak adımın!

bu toprak adının

ilk hakiki menzili

-nde gayb. olmak!

değil mi bu fakr

fakr ruhuma zımba

-lan mış haşyet

hangi lanetin

yakînden sonraki

rüku:su/ soğuk

şu mülevves

dudaklara değen

şedit şekvalar

çatlatır elbet

murdar dilimi

sen göm çamura

ellerimde na.sırlı

tel/ tel cehennem

kanıma batan hep

aynı hep aynı

metal.ilk burukluk:

kösnü! sahipsiz

kor mu arza. kimi 

(nisan,2013)

Resim: Joan Miró , original lithograph "Serie II: bleu et rouge" , 1961.