Toka

Toka

uyku saçlarınla bana

uzattığın kutlu su. sen iç

dolaşıyor çünkü riyalar

tespih böcekleri gibi

ceplerinde tabutumun

yıllardır. kınanıp

duruyor nefsim

her ağrılı kar’ında

bak kuruyup kalmış

sümük mendilimde: aşk

inan bir teşbih değil bu

dinmeyen tevbe ihtiyacı :

gömül düğüm her mezar

akşamlar sanki vebalı

bir kazma gibi titriyor

acaba kimin ellerinden

kaptım ben bu meçhul

kırk paslı laneti:

ta sin mi olacak mahşere

takma günahlarımı peşine

korkuyorum hala

saçlarına ilişen

her kuşun gazabından

koşacağım da ardından

ah ölüm !

terletmese mısraları: Bir

ne olur dağıtma bakışlarımı

bu senin büyük gaybın

olur. dağın etekleri gibi 

özgür kalmalı oysa

Aliyy’e kan-

atlanmalı adın

sen de hep betikte ol:

gökten sarkıtılacak ipi

     çünkü görmemiz gerek

ne olur affet!

zahiren de olsa

bakamam ayaklarına:

suskun

(ekim,2012)

Resim: Joan Miró, Personage, 1925