Makas

                      

Makas

tahtalar yuttu talaşlı gizlerini titrek ellerin

haşin haşin gıcırtılarla açıldı sandık gayba

görüldü ölü teyemmümü kuru yapraklarla

mevsimler derdestti güz sarışın bir mumya

ve kabir başında ruhlar çatlak kum saatleri

perdeledi mendiller çehrelere sinen boşluğu

paslı ibriklerden sular hıçkıra hıçkıra söküldü

adem’in kelimeleri sanki sıçradı batın’a çamur

anıldı durdu Allah zahir cayır cayır kemikler

üşüyen solucan gibi  kıvrandı toprakta tabut

yüreklerde ağır ağır kımıldadı hep eski ölüler

iri iri ilikler açtı kefene küreklerde gözyaşları

taş kesildi kabirlere ateşten yağmur damlaları

silik zarlar gibi düştü tavladan çukura korku

dönüldü hışımla eve devrilmek için aynalara

(2012)

                                        Resim: Joan Miró, Goutte d’eau sur la neige rose, 1968